Beste sponsoren en clubleden,

Afgelopen weekend reisde het IDM circus af naar Schleiz. De baan waar ik mijn aller

eerste SSP300 wedstrijd heb verreden. Ik ben hier altijd vrij snel geweest en keek dus uit naar het weekend.

Vrijdag:

FP1: De omstandigheden waren goed, droog met niet al te veel wind. Gezien het veld hebben we besloten om alle sessies volledig alleen te rijden. Ik was gelijk op tempo, en kon dezelfde tijden draaien als het voorafgaande jaar. Echter had ik toen slipstream en deed ik nu alles alleen. Tevreden en zonder vreemde situaties sloot ik de sessie af als vierde man.

FP2: Het doel was om zo snel mogelijk op snelheid te komen en een juiste droog weer afstelling te vinden. Dit omdat het weerbericht voor de zaterdag niet ideaal leek. Het

begon gedurende de training ook harder te waaien, de ideale rondetijd draaien was dus lastig zonder sleepje, maar dit was ook niet het doel. Met nieuwe informatie sloot ik de laatste vrije training wederom af als vierde.

Zaterdag:

Qp1: Zoals gewoonlijk op de zaterdag waren wij de eerste groep op de baan. Het was nat en koud, hierdoor besloten de snelle jongens van KTM binnen te blijven en hun pijlen te richten op Qp2. Ik sloeg de eerste 10 minuten over en ging naar buiten om tenminste een tijd te hebben staan en gevoel te krijgen op een nat straten circuit. Ik wou geen risico nemen en stond derde geklasseerd.

Qp2: het weer was iets bijgetrokken, maar het circuit was nog niet helemaal droog. Het waren lastige omstandigheden. Aangezien de KTM rijders nog helemaal niet gereden

hadden waren ze genoodzaakt naar buiten te gaan. Iedereen vertrok op regenbanden. Ik was de enige die slicks gestoken had. Ik besloot 5 minuten te wachten en vervolgens één rondje te maken om te kijken hoe de baan erbij lag. Ik geloofde niet in de regenband en

had het volste vertrouwen in de slick. Het was echter nog iets te vroeg, ik besloot binnen te komen en mijn pijlen te richten op de laatste 9 minuten. Geen enkele andere rijder durfde op slicks naar buiten te gaan. Ik nam de gok en ging ervandoor. Na twee rondes

had ik door wat wel en niet kon. In mijn laatste rondje nam ik nog wat extra risico en kreeg ik het voor elkaar om met vier tiende voorsprong mijn eerste pole position vast te

stellen. Een geweldig gevoel, vooral gezien de situatie. Een gok gemaakt met lef die zich heeft uitbetaald in deze mooi eerste start plaats

Race 1: Het weer was goed, en de baan was droog. Ik was super gespannen maar kon dit omzetten in positieve energie. Voor de eerste bocht lag ik helaas al derde. Ik was er dus op gebrand om niet ingehaald te worden door de volgende. Ik bevocht mijn derde

plek te zwaar waardoor we contact maakte en ik direct de aansluiting kwijt was . Ik reed weg van de achtervolgende groep. Uiteindelijk ben ik als vierde over de streep gekomen na een eenzame wedstrijd. Ik wist wat er fout ging en wist ook hoe het anders moest.

Zondag

WUP: In de avond hebben we nog een aantal aanpassingen gedaan aan de achter schokdemper. Deze veranderingen wouden we uittesten in de warm up sessie. Helaas

waren de baan condities zo slecht (Half nat half droog) dat iets uit testen geen nut had.

De kans op schade was te groot. Hierom hebben we besloten om de warm up niet te rijden.

Race2: Ik heb de gok genomen om de race in te gaan met de nieuwe veranderingen. De kans dat de fiets er beter van werd was groter dan het negatieve effect. Ik wist dat ik de pace vanaf het begin hoog moest houden om met de jongens mee te komen. De eerste twee jongens kwamen me wederom voor de eerste bocht al voorbij. Ik liet het gebeuren en besloot te volgen en meteen hard te gaan rijden. Dit lukte en ik kon constant mee vechten voor het podium in een groep van vier man. Er werd serieus hard gereden maar ik kon het gemakkelijk volgen. In de voor laatste ronde wou ik me positioneren voor een goede positie. Helaas viel ik in de laatste bocht met twee andere over een olie spoor.

Heel zonde aangezien ik echt het gevoel had dat ik kon vechten voor het podium.

Naslag: Ik ben super blij met de progressie van het weekend, waarbij ik de afgelopen wedstrijden moest afhakken van de kopgroep kon ik nu fantastisch meevechten voor een top positie. Ik baal erg van de crash, maar ik kan er niet lang over inzitten gezien de

stappen die we gezet hebben. Na afloop van het weekend ben ik nog aangenaam verrast met de Bert Poensgen pokal. Deze wordt uitgereikt aan één specifieke rijder naar

aanleiding van een goede prestatie. Ik ben vereerd dat de IDM mij heeft gekozen voor deze trofee. Ik kijk nu al uit naar mijn thuis race in Assen halverwege augustus