Beste sponsoren en clubleden,

Afgelopen weekend reisde het IDM circus af naar het Duitse semi straten circuit in Schleiz. Dit is de baan waar ik vorig jaar mij debuut maakte in de ssp300 klasse.

(Vrijdag)

Fp1:

Ik had gelijk een lekker gevoel met de motor. Ik reed vrijwel de hele training alleen. Hier werkte ik meteen aan een goed eigen tempo en probeerde erachter te komen hoe we het beste de motor konden afstellen. Het doel was om zoveel mogelijk rondes te rijden om bruikbare data te verzamelen. Tijden en goede posities waren nu nog niet het doel. Ik eindigde de sessie met een zestiende positie.

Fp2:

Het doel was nu om mijn snelste tijd van vorig jaar te evenaren of te verbeteren. De motor stond naar mijn gevoel beter afgesteld. Dit lukte al vrij snel zonder enige hulp van een slipstream. Mijn eigen racetempo lag dus al hoog aangezien de tijd van vorig jaar wel werd verreden in een slipstream. Het plan was om een kwalificatie te evenaren om te zien hoe snel ik zal zijn onder ideale omstandigheden. Dit mislukte aangezien alle rijders waar ik achteraan wou van het gas af gingen. Ik eindigde deze sessie als elfde en was op één rijder

na de snelste Nederlander. We wisten waar we moesten verbeteren en waren dus klaar voor de zaterdag.

(Zaterdag)

Qp1:

Ik ging gelijktijdig met andere snelle rijders de baan op, ik wou mijn kruit nog niet meteen verschieten omdat ik wist dat de tijden pas in Qp2 verreden zouden worden. We moesten namelijk al vroeg rijden met stevige wind. We kozen hierom ook een ander gearing. Tijdens de kwalificatie had ik maar een paar rondes aangezet, waardoor ik moeilijk in mijn ritme komen maar wel kon testen of de tandwielverhouding de juiste was.

Q1 ben als vijftiende geëindigd, en alle pijlen waren gericht op Q2.

Qp2:

We kwamen er gedurende het weekend achter dat mijn eigen tempo aardig hoog lag. Dit was ook de reden dat ik ervoor koos om in m’n eentje weg te rijden en een ritme op te bouwen. Hopend op een snelle ronde. Ik klokte al vlug mijn tijden van de trainingen en in de slotfase van de kwalificatie zette ik nog één laatste keer aan. Dit resulteerde in een vijftiende plek. Hoewel de positie niet verbeterd is had ik wel een goed gevoel.

Race 1:

Door een penalty van een andere rijder mocht ik vanaf een veertiende plek vertrekken. Ik had een uitstekende start en pakte meteen een aantal plekken. Ik wist me vast te bijten aan de voorste groep. Helaas kwam er in één van de eerste rondes een rode vlag situatie na een crash. De race werd hervat over 7 rondes. Ik had wederom een goede start maar moest een langzaam rijdende coureur ontwijken die een slechte weg kwam. Hierdoor was mijn goede start helaas voor niks en moest ik terug knokken naar mijn startpositie. Uiteindelijk

wist ik me los te rijden van de tweede groep. Ik reed nu alleen achter de kopgroep op een paar seconde afstand. Twee rondes voor het einde gaat helaas mis, de ketting vliegt eraf en dit betekende dus ook weer een DNF. Erg jammer aangezien ik naar een elfde positie aan rijden was. Het tempo was aanwezig en dat was voor mij het belangrijkste

(Zondag)

Wup:

Bij het opstaan was al duidelijk dat de wind een heel stuk sterker was geworden. Wat voor ons goed uitpakte aangezien we op dit circuit veel last hebben van een snelheidsverschil ten opzichte van de andere merken ,vooral bocht uit komen was hier lastig. Dit kon ik nu compenseren door in het wiel van de Kawasaki motoren te zitten en hun het zware werk laten doen in de wind. We hebben ook wederom gekeken of een andere gearing ons zal helpen. Dit bleek niet het geval en we stapte weer terug naar onze basis set- up.

Race 2:

Ik moest nu wel vanaf een vijftiende plek starten. Mijn start was iets minder goed en ik moest in de eerste ronde de verloren plekke weer goed maken. Dit lukte al snel en leed ik bijna de gehele race de tweede groep al vechtend voor de tiende positie. Een andere rijder creëerden zeer gevaarlijke situaties waar ik mijzelf moest verdedigen. Bij het insturen van de eerste bocht deelt hij mij bewust een beuk uit waardoor mijn koppeling hendel overeind stond waardoor ik niet direct meer terug kon schakelen , gelukkig wist ik de rijder weer terug in te halen. En finishte ik op een elfde plek op een paar duizenden van de nr. 10. Door een straf van iemand anders ben ik tiende geworden in de eindstand.

Na de race volgde er nog een stevige discussie met de Deense rijder wat helaas tot niks leiden. Ik hoop op een gesprek met de wedstrijdleiding bij het volgende event in Oostenrijk om zo’n situatie in de toekomst te voorkomen.

Nawoord:

Ik ben erg blij met de progressie die ik gedurende dit jaar gemaakt heb. Ik probeer de trend door te zetten en er mooie resultaten uit te laten komen. Dit zal natuurlijk niet altijd gaan , maar ik doe mijn uiterste best!