Tropische hitte in Imola.
Het afgelopen weekend stond de 4de ronde van het Wereldkampioenschap supersport 300 op het programma maar voordat we het daarover gaan hebben kijken we eerst even terug op de afgelopen periode. Na de races op Misano een aantal weken geleden had Loris een druk programma met daarin vooral focus op de havo-examens en daarna trainingen op het circuit van Magny Cours en Most.
Loris zit in zijn 5de jaar voor de Havo en moet dus examen doen, dankzij het Thomas a kempis college en de goede topsporters verzorging heeft Loris de mogelijkheid zijn examen te spreidden over 2 jaar. Het eerste deel heeft Loris gehaald, volgend schooljaar met een goede basis verder werken.
De kalender van het WSBK heeft een aantal langere pauzes, we proberen deze zo goed mogelijk op te vullen door te trainen op de circuits waar we ook racen. De afgelopen weken hebben we een flinke road trip dwars door Europa afgelegd naar de circuits van Magny Cours (Frankrijk) en Most (Tsjechië) om daar vast de nodige meters te maken voor de races die straks nog op de kalender staan.
Nu echter eerst even terugkijken op het weekend in Imola. Het autodromo Enzo e Dino Ferrari heeft natuurlijk een enorme historie, een circuit wat midden in de stad ligt, hoogteverschillen heeft en een uitdagende lay out. De Formule 1 rijdt er ook (behalve dit jaar ivm de overstromingen) Op imola kun je vooraf niet trainen, er zijn geen vrije training dagen voor motoren te realiseren, dit maakt het extra uitdagend.
Bij aankomst op woensdag werd al duidelijk dat het een heet weekend zou worden, het was toen al 35 graden en minder dan dat zou het niet worden bleek later. Op donderdag is er een vast programma met materiaal keuringen, persmomenten en circuit verkenningen, op Imola extra belangrijk omdat de baan alleen geoefend kon worden op de playstation. Met de racefiets en lopend
hebben we een aantal verkenning rondes gedaan, dit was al best zwaar in die temperaturen en een goede les. Voldoende schaduw en vocht zoeken zou zeer belangrijk worden.
De vrije trainingen op vrijdag liepen zonder grote problemen, het wennen aan de baan ging snel en in deze trainingen bevond loris zich constant bij de eerste 15, dat was ook het doel voor de eerste dag. De afstelling van de motor was nog een beetje zoeken, Imola heeft een vrij typische lay out met een aantal chicanes maar ook hele snelle bochten en wat in het ene stuk wel werkt, werkt vaak op het andere niet. Tijdens de kwalificatie die op de zaterdag ochtend plaats vindt was het iets koeler wat meteen een voordeel was. Imola heeft als circuit iets bijzonders, er is geen long lap mogelijkheid waardoor je bij een eventuele straf een 3 seconden penalty krijgt. 3 seconden is in de 300 klasse een enorme zware straf dus bij het krijgen van zo’n straf is je race eigenlijk al voorbij. Tijdens de trainingen moest je dus op passen niet in de valkuil te stappen om te langzaam te rijden of andere rijders te blokkeren.
Loris reed in een groep tijdens de kwalificatie en deed eigenlijk al het kopwerk in deze groep, heel nobel maar doordat hij geen slipstream kon pakken was de tijd niet snel genoeg en reden de anderen in zijn slipstream betere tijden. In de laatste ronde had Loris eindelijk wat hulp met een slipstream en rode sectoren wat betekent dat hij op de snelste tijd zat. Een groepje rijders voor hem in de chicane zorgde er echter voor dat zijn ronde verpest werd en Loris niet verder kwam dan een 24ste plek. Even slikken wetende hoeveel werk je dan moet doen in de race. Na afloop hebben we alle sectoren en de ideal laptime bekeken en daarmee zou Loris op de 8ste plek gestaan hebben. De snelheid is er maar nog niet op het juiste moment.
Race 1 op zaterdag, het was inmiddels alweer rond de 38 graden dus zou het een zware race worden met veel werk vanaf P24. Een goede start en eerste ronde bracht Loris al op P18 maar een ronde later ging hij rechtdoor in een chicane en kon de reis weer opnieuw beginnen vanaf P25. De rondes die volgden waren geweldig. Loris reed een super tempo met constante tijden in de 2.06 (dit was 1,5 sec sneller dan in de trainingen) elke ronde werden plekken gepakt en halverwege de race zat Loris al in de groep van P6 t/m p20 en zijn rondetijden waren gelijk aan die van de top 2. De omstandigheden
waren extreem en werkte ook door op de banden, terwijl veel rijders terugvielen naar rondetijden in de 2.07 hoog en 2.08 reed Loris door in de 2.06. Helaas gleed de voorband bij het aanremmen van een chicane weg en zou het einde opmars betekenen. Teleurgesteld kwam Loris terug in de pits en dat is begrijpelijk natuurlijk, echter na het bestuderen van de data waren er zeker heel veel punten die opmerkelijk en zeer goed waren waardoor er ook uit deze race heel belangrijke lessen getrokken konden worden.
Zondag op imola…. Wakker worden om 7 uur s ’ochtends met een temperatuur van ca 32 graden is al best uitdagend. Op de radio klinken berichten dat Italianen geadviseerd worden om binnen te blijven en water te drinken. Onze Italiaanse en Spaanse teamleden heb ik voor het eerst zien puffen in de ochtend. De tweede Supersport 300 race stond gepland om 15:15 redelijk op het heetst van de dag dus. Loris heeft de afgelopen weken heel veel gefietst op de racefiets in hoge temperaturen en was zelf niet bang voor de race, wel voor het lange wachten die dag in de hitte.
Race 2: met 42 graden buiten temperatuur en 66 graden asfalt was het echt wel heel erg heet, je schoenen smolten zowat aan het asfalt vast. In deze omstandigheden moet je rustig blijven en de banden niet aan de kook brengen. Vanaf P24 moet je de eerste rondes wat risico’s nemen, Loris had weer een goede start en klom naar P19 in de staart van de groep die reed om P11. De rondes tikten weg en met rondetijden in de 2.07/08 zat de groep er lekker bij, het zou aan moeten komen op de rijder met de beste voorband de laatste paar rondes. Loris positioneerde zich goed maar een rijder in de laatste ronde voor hem liet een gaatje vallen waardoor een aanval op de groep ervoor er niet kon komen. Als leider van zijn eigen groep kon Loris P15 en 1 WK punt pakken. In deze zware race en komend van de 24ste plek het hoogste haalbare.
We kunnen terugkijken op een goed weekend in Imola, weliswaar maar 1 puntje mee naar huis kunnen nemen maar de snelheid is er. Het aan elkaar knopen van de juiste sectoren is ook een stuk ervaring wat je op moet doen zoals ook het luisteren naar je banden en de slijtage. Loris is met 16 jaar de jongste deelnemer en de enige rijder zonder supersport 300 ervaring. De komende races zullen plaatsvinden op circuits die we kennen en met omstandigheden die waarschijnlijk iets dichter liggen bij die van de Noord-Europeanen.
Halverwege het WK supersport 300 seizoen heeft Loris inmiddels veel geleerd, in de tweede helft kunnen we hier gebruik van maken om zo de aanloop naar 2024 te gaan maken. Veel rijden, fysiek en mentaal sterker en heel belangrijk een hele rugtas vol ervaring extra.
Rijder aan het woord:
Hoi allemaal,
We gingen op dinsdag middag vertrekken uit Dalfsen en reden tot s,nachts door tot aan de gotthardtunnel en woensdag ochtend reden we het laatste stukje door naar Imola toen we daar aankwamen was het al verschrikkelijk warm. In de avond ging ik nog met de racefiets 5 rondjes over de baan heen fietsen om de baan een beetje te leren kennen. Donderdag was vooral een lange dag met in de ochtend een grote storm en daardoor stond de halve paddock onder water. Gelukkig was het water al vroeg weg. Vrijdag had ik de eerste training die verliep best wel goed alleen op het laatst liep mijn versnelling vast en viel ik in de grindbak. Tweede training was al weer een stuk beter en lag ik ook nog tijdens de sessie op P1 alleen hield ik dat niet einde sessie vol.
Zaterdag had ik de superpole (20min) daar kon ik geen goede ronde rijden tot aan de laatste ronde daar was ik de eerste twee sectoren onder de pole position tijd alleen later in de ronde werd ik in de weg gereden en gedwongen rechtdoor te schieten en de ronde af te breken dus ik startte erg ver achteraan. P24 Echt flink balen want er zat veel meer in.
De eerste race reed ik echt heel snel vergeleken met de rest, ik had al 10 rijders ingehaald en het rijden voelde heel goed. Met nog vier rondes te gaan was ik een klein beetje aan de wijde kant in een bocht en zonder waarschuwing gleed mijn voorwiel weg met een crash tot gevolg. Snel de motor opgepakt maar mijn rem was stuk dus einde race terwijl het zo goed ging, echt flink balen.
Zondag hadden we eerst de warm-up daar probeerde we het probleem van race 1 op te lossen alleen was het een te grote stap en werkte dat niet, dus voor race 2 gingen we met de afstelling precies er tussenin zitten en dat pakte wel beter uit dan in de warm-up alleen nog steeds niet het vertrouwen dat ik race 1 had gelukkig heb ik de race wel uit kunnen rijden en in de laatste ronde nog 1 rijder ingehaald om het laatste WK punt binnen te slepen. Niet helemaal tevreden over dit weekend maar van P24 naar P15 is weer goed. Hopelijk kan ik in Most een betere kwalificatie rijden.
Volgende week vertrekken we naar Most voor mij een bekende baan en ik ben er klaar voor.
Met vriendelijke groet/ kind regards,
Barry en Loris Veneman
